Radar

De woorden DOE HET TOCH MAAR in dit gedicht zijn niet van mij maar van Babs Gons.

Twee jaar geleden hoorde ik (Bauke) haar die woorden uitspreken in een prachtig gedicht dat me niet meer losliet. Ik heb op internet naar het gedicht gezocht, maar het nooit gevonden. Dat maakte niet uit, want bij grote twijfels en kleine keuzemomentjes ‘gonsde’ het alsnog door mijn hoofd: doe het toch maar.

Onlangs bracht Gons haar debuutbundel uit, met de titel … doe het toch maar.
Toen ik dat hoorde, heb ik hem meteen gekocht en ik werd opnieuw geraakt. Door het oorspronkelijke gedicht, dat hetzelfde maar ook heel anders was dan in mijn herinnering, en evenzeer door het andere gedicht met dezelfde titel.

Of het nu gaat om de wens om iets te maken, om opstaan tegen een onrecht dat zoveel mensen niet begrijpen, of alleen maar om de vraag of je vandaag op de fiets mag stappen tegen werk, gezin of verplichtingen in: meestal weet je het antwoord wel, ergens vanbinnen, en dan kunnen die vier woorden net dat bemoedigende zetje zijn.